Who is it

بهت نمیتونم بگم یار. یار نیستی اخه. یار یعنی کسی که شونه به شونه‌ات بیاد. به قول مهدی تو طول ادم نباشه. تو عرض باشه. ببین با غصه نمیگم اینا رو ها. یارم نیستی دیگه. من که چیزی نگفتم.

جانم هم نیستی. به خودم اجازه نمیدم از یه حدی بیشتر دوست داشته باشم. فردا روز که بری، با همین یه ذره حسی که دارم نابود میشم. حالا فک کن هی بیشترش کنم. هی بیشترش کنم. هی بهت فکر کنم. هی به لبات و بوسه‌هات فکر کنم. به دستات. خب نمیشه دیگه. پاسخگو نیست.

راستشو بخواین فکر میکردم بیشتر از یه نفر مخاطب داشته باشه وبلاگم ولی من واقعا نمی‌نویسم برای اینکه کسی بخونه. می‌نویسم که هیاهوی ذهنم آروم بشه. فقط همین. و واقعا خدا رو شکر میکنم که تصمیم گرفتم این کارو انجام بدم. جدیدا صداهای توی سرم خیلی آروم‌تر شدن.